Her bitiş,başlangıçtır...

insan başladıgı duyguda kalmıyor sevgili blog...

bu belki sadece benim için,belki de tüm insanlar için geçerli..

başlarken duydugun heves,heyecan,yeni birşeye başlamanın verdiği haz,gün geliyor sıkıcı bir sorumluluğa dönüşüyor...

belki vakitsizlikten,belki de o heyecanı taze tutamaktan...

ne oluyorsa oluyor,bu noktaya geliyorum...

hani diyordum ya hep,yeni bir güne uyanmayı,yeni bir deftere başlamayı sevdim hep diye...

işte şimdi yeni birşeyler yapmak lazım...

sanal dünya da küçük merak etmeyin,belki bir yerlerde rastlaşırız;)

tamamen kapatmaya gönlüm razı gelmedi,arada bakıp bakıp hüzünleneyim diye açık bırakıyorum blogumu,belki arada -canım istedikçe-yeni tarifler eklerim...

ziyaret edenlere,destek olanlara,hepinize teşekkürler...